بررسی تاثیر فعالیت بدنی و حمام سونا بر برخی از پارامترهای قلبی عروقی در مردان جوان سالم

چکیده هدف: تاثیر سودمند ورزش بر دستگاه های مختلف بدن بر همگان آشکار است، اما اثر ورزش در محیط هایی با گرما و رطوبت زیاد بر دستگاه قلبی عروقی کاملاً مشخص نیست. هدف از پژوهش حاضر بررسی تغییر برخی از فاکتورهای انعقادی و فاصله qt تصحیح شده (qtc) جوانان سالم در اثر دهیدراسیون در سونا و رهیدراسیون پس از انجام فعالیت روی چرخ کارسنج دستی بود. روش پژوهش: 14 کشتی گیر فرنگی کار جوان با 2 سال سابقه تمرین باشگاهی (میانگین وزن 20/10±17/77 کیلوگرم، سن 59/2±14/18سال) به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی 3 تا 4 درصد از وزن خود را از طریق تعریق در سونای خشک به صورت تناوب های 10 دقیقه‏ای از دست دادند. برای آب گیری مجدد نیز مقادیری آب معدنی نستله متناسب با وزن ازدست رفته در اختیار آزمودنی‏ها قرار داده شد. پروتکل کارسنج دستی به صورت 6 دقیقه تمرین تناوبی شدید (شامل 8 تناوب 15 ثانیه‏ای با شدت بالا و 30 ثانیه بازگشت فعال با چرخاندن چرخ طیار درحالت بدون بار) نیز در سه مرحله اجرا شد. شاخص های مربوطه در سه مرحلۀ قبل، بعد و 18 ساعت بعد از سونا انجام شد. یافته ها: مقادیر فیبرینوژن در گروه تجربی پس از آب زدایی افزایش و در اثر آب گیری مجدد کاهش معناداری داشت. pt گروه تجربی کاهش معناداری در آب گیری مجدد در مقایسه با مرحله آب زدایی و آب گیری طبیعی داشت. مقادیر qtc گروه تجربی بلافاصله پس از آب زدایی تغییر معنی‏داری نداشت، اما پس از ساعات آب گیری مجدد افزایش معناداری در مقایسه با مرحله آب زدایی پیدا کرد. همچنین تغییرات فیبرینوژن در مراحل آب زدایی و آب گیری مجدد، کاهشpt در مرحله آب گیری مجدد و افزایش qtc گروه تجربی در مرحله آب گیری مجدد در بین دو گروه معنی‏دار بود. نتیجه گیری: آب زدایی 3 تا 4 درصدی در اثر حمام سونا و فعالیت بدنی متعاقب آن می‎تواند منجر به بروز برخی اختلالات انعقادی و همچنین تغییرات الکتروکاردیوگرام گردد که می‎تواند تهدید کننده سلامت ورزشکار باشد. واژگان کلیدی: محیط گرم و مرطوب، آب زدایی، فاکتورهای انعقادی، تمرینات بدنی.